De voedingsmiddelenbedrijven met complexe productieketens zullen het hardst geraakt worden door de Brexit. Fabrikanten en andere voedingsbedrijven moeten zich goed voorbereiden op wat er gaat gebeuren, of het nu een harde of zachte Brexit wordt. Gaan we een shift richting meer lokaal produceren zien? Of wordt dit een kans voor de UK om naar de mondiale markten te kijken?

Goede vraag, ik vermoed dat dit niet echt effect zal hebben omdat ik niet geloof dat de overheid of leveranciers zo kortzichtig zijn dat ze het onbetaalbaar maken om zaken te doen met Europa post-Brexit. Schommelingen in valuta zullen hier de grootste impact op hebben. Tarieven zullen worden verlaagd naar nul op 87% van de import naar de UK als onderdeel van een tijdelijk no-deal plan. Verse producten worden hoogstwaarschijnlijk het meest beïnvloed als gevolg van beperkingen van de lokale toevoer, bijvoorbeeld sinaasappels en vertragingen in de haven. Doorlooptijden kunnen post-Brexit ook langer worden als er geen overeenkomst wordt bereikt. Nogmaals, dit zal vrij snel opgelost worden omdat het voor niemand gunstig is om het slechter te maken dan het moet zijn.

Kijkend naar risicoanalyse en plannen voor onzekerheden, hoe zal deze verschuiving impact hebben op de strategische keuzes en onvoorziene planning van voedingsmiddelenbedrijven?

De meeste food bedrijven zullen waar mogelijk risico beheren door Europese leveranciers te vergelijken met lokale leveranciers. Zoals ik hierboven al gezegd heb, zal dit zich waarschijnlijk uiten in weinig verandering. Levensmiddelenbedrijven kunnen niet veel extra voorraad kopen, omdat houdbaarheidsdatums een groter probleem zal zijn dan aanbod.

Naar verwachting zal de Britse landbouwsector worden getroffen met een verlies van 60% aan inkomsten en de concurrentie met EU-boeren zal nagenoeg verdwijnen. Hoe zal dit de landbouwsector beïnvloeden?

Dit zal leiden tot een verandering in focus voor de boeren van mogelijk verlies van marktproducten naar lokale producten.

We gaan verder met een ander onderwerp, de visindustrie. Vis is een van de meest gereguleerde en beschermde industrieën binnen de EU. Wanneer de UK de EU verlaat, nemen ze hun wateren en exclusieve rechten op het verkopen in de UK met zich mee. Hoe zal de vissector omgaan met deze veranderingen?

De meeste producten die nu naar Europa geëxporteerd worden, zullen dan nog steeds geëxporteerd worden, omdat dit premium producten zijn. De markt in de UK staat open voor diversiteit en deze producten kunnen op de thuismarkt verkocht worden.

In een poging om handelsovereenkomsten met het buitenland sneller te sluiten, wordt er vaak gesproken over verzwakte voedselveiligheidsnormen post-Brexit. Voedsel wordt grotendeels gereguleerd door de EU Food Safety Boards. Kan de UK zelf alle reguleringen checken? Zal de import van goedkopere producten de voedselveiligheidsstandaard in de UK verlagen?

Ik zie niet in hoe dit kan gebeuren. Voedselveiligheid is van groot belang in de UK en niemand zou dit zomaar laten gebeuren. Alle EU-regels zullen na de Brexit ook de Britse regels worden.

Voedselkosten stijgen voor voedselleveranciers, die deze kosten vervolgens doorberekenen aan hun klantenbestand. In dat geval zou export een haalbare optie kunnen worden. We kunnen hiervan de resultaten al zien met veel bedrijven die de UK voor de EU verlaten of productie verminderen. Hoe zullen deze kosten invloed hebben op voedingsmiddelenbedrijven?

Aanvankelijk zal de kostenstijging de klant raken. Dit was een soortgelijk geval toen jaren geleden de euro werd geïntroduceerd. Op een gegeven moment settelen de markten en zal de export uit het VK toenemen naar non EU-landen of de EU onderhandelt over handelsovereenkomsten.